Warszawa jako największe Polskie miasto ma bardzo bogatą historię. Niegdyś piękne kamienice, teatry, a nawet cyrk w stałym budynku. Oprócz pięknej infrastruktury, stolica była jednym z motorów napędowych sportu w kraju. Artykuły z serii Kluby warszawskie będą ukazywały tę inną, lecz równie piękną oraz prężną stronę naszego miasta. Spis klubów będzie dotyczył organizacji powstałych przed wybuchem drugiej wojny światowej. Dziś bliżej poznamy Klub Sportowy Huragan Wołomin.

Huragan Wołomin powstał w 1923 roku na skutek połączenia się dwóch "dzikich" wołomińskich drużyn "Huragan" i "Korona". Duży udział w organizacji nowego klubu miał burmistrz miasta Mieczysław Czajkowski oraz wielu obywateli Wołomina. W ciągu zaledwie kilku lat Huragan zyskał zaufanie mieszkańców i osiągnął pierwsze sukcesy. Huragan brał udział w różnego rodzaju świętach państwowych choć stronił od angażowania się w politykę. 

Huragan Wołomin zrzeszał około 200 zawodników w sekcjach piłki nożnej, lekkoatletyki, tenisa stołowego, strzelectwa, gier sportowych i kulturalno-oświatowej. Wiodącą dyscypliną była piłka nożna, której zespół pierwszy sukces odniósł w 1924 roku wygrywając turniej "Kuriera Warszawskiego". Następne lata to spokojny awans drużyny do najwyższej klasy rozgrywkowej. Znaczne osiągnięcia piłkarzy przypadły na połowę lat trzydziestych. Wtedy Huragan awansował do A-klasy i przez kilka lat zajmował w niej wysokie lokaty. Wyróżniającym się piłkarzem był Zdzisław Hasselbusch, który występował w Huraganie od powstania klubu.

Drugą prężną sekcją była lekkoatletyka. Największym powodzeniem cieszyły się biegi, w których prym wiedli Marian Sarnecki oraz Zenon Puchalski. Pozostałe sekcje nie odnosiły sukcesów, walcząc głównie z rywalami lokalnymi.

Siedziba organizacji mieściła się w Wołominie koło Warszawy. Początkowo drużyny trenowały i grały na prowizorycznych boiskach wołomińskich. Sytuacja zmieniła się w 1934 roku gdy Huragan otrzymał 3 hektary ziemi z przeznaczeniem na kompleks sportowy. Huragan Wołomin przetrwał zawirowania wojenne i istnieje po dziś dzień.