Zakończenie naszej opowieści zacznę dzisiaj znów od pewnej historii. Kilka lat temu przyszedł do mnie trener z informacją, że rezygnuje. Sympatyczny chłopak, z niezłym podejściem do zawodników dla którego piłka była bardzo ważna – byłem zaskoczony. Generalnie narracja była taka, że za taką pracę, za takie obowiązki i taką odpowiedzialność to musiał by zarabiać trzy razy tyle, a i tak pewnie by nie został gdyż presja jaką niektórzy rodzice wywierają na trenerze jest ponad miarę. Właściwie zdałem sobie wtedy sprawę z tego co i tak wiedziałem i czego sam doświadczałem. Praca z dziećmi jest bardzo ciężka, a praca trenera z uwagi na swoją specyfikę jeszcze cięższa. Praca ta też niestety nie jest najlepiej płatna, a większość trenerów wykonuję ją z pasji, a nie wyrachowania. Zapewne wszyscy by chcieli w ten trudny czas czegoś sympatycznego. Postaram się tak skończyć, teraz jednak troszkę dziegciu. Tak jak nie zawsze świeci słońce, tak nie zawsze odnosi się zwycięstwa. Kiedy wygrywamy to wszyscy się cieszą, chwalą swoje dzieci. Kiedy przychodzą porażki to oczywiście przegrywa trener i tu padają liczne uwagi jakie to rzeczy są źle robione i jak to się trener nie zna bo przecież - mój kolega mi powiedział, że jego kolega trener wyraził się negatywnie o tym co robi się w tym zespole. Nikt nie chce pamiętać, że to co robimy to nauka, że wygrywanie dzisiaj nie jest najważniejsze. Poza tym, że nie tylko trener przegrał mecz, a cały zespół. Zespół, który reprezentuje poziom nie tylko poprzez pracę trenera ale sumę talentów zawodników i ich zaangażowanie oraz podejście do treningów i samych zawodów. Każdy z nas pracuje i potrafi zapewne przenieść to na własne życie. Realizujemy w pracy jakiś projekt, nie z naszego zaniedbania nie dochodzi on do skutku, a nasz przełożony zwala całą winę na nas i twierdzi, że zostaniemy zwolnieni jak to się jeszcze raz przydarzy okraszając to licznymi epitetami. Teraz krok dalej, nikt jednak tego nie przełoży na własną pracę, a jak by musiał to pewnie szukał by nowej. Nie znam trenera, który nie przeżył by w swojej pracy sprzątania w autobusie czy na obozie wymiocin łącznie z myciem i przebieraniem zawodnika. Nie znam takiego, który nie siedział by całą noc przy chorym lub płaczącym za rodzicami zawodniku. Nie znam też takiego, który nie toczył by wielogodzinnych rozmów o zawodniku z którym są problemy wychowawcze czy problemy w szkole z rodzicami, nauczycielami i oczywiście samym delikwentem. Dalej nie znam trenera, który nie siedzi godzinami po pracy i nie planuje  co robić dalej, jak pokierować zajęciami, jak poprawić swoją pracę, jak dotrzeć lepiej do danego zawodnika i jak mu pomóc. Praca trenera nie ma ram czasowych, nie ma też często wolnych dni. Trener odpowiada tak za szkolenie jak i bezpieczeństwo powierzonych mu dzieci. Odpowiada też za to by te dzieci zostały porządnymi ludźmi, którzy poradzą sobie w życiu. Jest do dyspozycji swoich zawodników i ich rodziców o każdej porze dnia i godziny. Trochę już w życiu przeżyłem i coś tam widziałem. Nie boję się powiedzieć, że jest to jeden z najbardziej trudnych i odpowiedzialnych zawodów, który niesie za sobą często dużo braku poszanowania i zawsze olbrzymi ładunek stresu. Jest to też jednak jeden z najpiękniejszych zawodów gdyż przeżywamy też wiele pięknych chwil. Dzieje się to kiedy zdobywamy jakieś mistrzostwo czy odnosimy ważne zwycięstwo. Dzieje się to kiedy jakiś chłopiec osiąga sukces i zostaje profesjonalnym zawodnikiem. Dzieje się to wreszcie i to jest najbardziej powszechna radość kiedy trener spotyka swoich byłych zawodników czy ich rodziców i widzi, że wyrośli z nich porządni ludzie. Tu zakończę znów historią. Mieliśmy kiedyś zawodnika z którym było dużo problemów, nie mniej z rodzicem. Chłopiec nie z naszej winy nie został zawodowym piłkarzem, to nas jednak mocno o to obwiniano. Mijają lata, przy okazji jakiegoś klubowego zakupu przyjeżdża do nas jako przedstawiciel firmy rodzic tego chłopca. Kończymy załatwianie spraw, Pan już ma wyjść, widać, że jednak coś go trzyma. Nagle słyszymy – chciałem bardzo podziękować, tu w Delcie syn stał się porządnym mężczyzną, tu nauczyliście go odpowiedzialności i przestrzegania pewnych wartości, to ja się myliłem! Serce rośnie kiedy słyszy się takie słowa, a padają one bardzo często. Kończymy jednak - zadałem pytanie naszym zawodnikom o to czy poza gwiazdami sportu mają jakieś osoby, które mogą być dla nich wzorem do naśladowania. Mam nadzieję, że odpowiedzią było – MÓJ TRENER! Trener, który jest ze mną na dobre i złe! Trener, który jest tak samo zainteresowany moim sukcesem jak ja! Nasi trenerzy to wspaniali ludzie, znam ich dobrze. Mają różne charaktery każdy z nich zatem inaczej pracuje, każdemu jednak zależy tak samo, każdy z nich kocha to co robi. Panowie Trenerzy – bardzo wam za wszystko dziękuje! Przepraszam jak jestem czasem zbyt wymagającym czy ostrym szefem! Jesteście dla mnie Panowie bohaterami, wzorami do naśladowania! Wiem też, że nie tylko dla mnie, jesteście też tacy dla wielu swoich zawodników. AT

W związku z sytuacją związaną z pandemią koronawirusa doszło do różnych zmian w całym naszym życiu. Podobnie stało się z rynkiem pracy. Utrzymanie różnych działań gospodarczych stało się dla pracodawców dużym wyzwaniem. Otrzymaliśmy informację od naszego sponsora, firmy Vipol, która to zajmuje się leasingiem pracowniczym, że jeżeli ktoś z naszych rodziców  w swojej pracy lub w swojej firmie na problemy z pracownikami to oferują swoją pomoc. Zainteresowanym podajemy kontakt telefoniczny +48 515 423 797.

Po audycji w TOK FM czas na Prawdę Futbolu i Romana Kołtonia. Kolejna wypowiedz Prezesa Zarządu naszego klubu Andrzeja Trzeciakowskiego o tym co się dzieje i co może nas czekać. Trzeba pamiętać, że ratować trzeba wszystko organizacje pozarządowe są tak samo istotne jak inne gałęzie życia. Same kluby dają zatrudnienie dziesiątkom tysięcy osób w kraju, a poprzez zakupy czy usługi daje to kolejne dziesiątki.  

https://www.youtube.com/watch?v=tPq5C_HD48A

Za oknem coraz piękniejsza pogoda, my niestety cały czas nie możemy normalnie trenować i grać w piłkę. Nie oznacza to jednak, że trzeba siedzieć bez ruchu przed telewizorem lub komputerem. Dlatego też trenerzy powierzyli mi dalszą zdalną organizację treningów. Robimy to co można robić w domy lub w ogrodzie czy na balkonie. Przesyłam wszystkim trenerom materiały w formie rozpisek dostosowanych do poziomów wiekowych z materiałami fotograficznymi i nagraniami aby ułatwić wykonywanie ćwiczeń. Proszę aby wszyscy zawodnicy kontaktowali się ze swoimi trenerami, którzy prześlą rozpiski każdemu zawodnikowi lub jego rodzicowi drogą mailową. Trenerzy będą też nadzorować wykonanie zadań tak jak były by to zwykłe treningi. Panowie do pracy, już niedługo znów spotkamy się na zielonej murawie. MK

Dzięki wsparciu naszego sponsora czyli firmy Vipol zakupiliśmy w lutym bardzo dużo różnego sprzętu sportowego. To co zamówiliśmy powoli dociera do nas do klubu nie bacząc na to, że wiele się na świecie zmieniło. Dla nas też kiedy nie możemy normalnie grać i  normalnie trenować jest to troszkę radość przez łzy. Pamiętajmy jednak, że zawsze po burzy przychodzi słońce. Dlatego jesteśmy pewni, że już niedługo nasi chłopcy wybiegną w tych nowych koszulkach spełniać swoje marzenia. Vipol – dziękujemy, że jesteście z nami!

Niestety z przykrością informujemy, że przerwa w zwykłych zajęciach związana z pandemią koronawirusa zostaje przedłużona. Tym razem mamy datę graniczną wyznaczoną na ostatni dzień Świąt Wielkiejnocy czyli do dnia 13-04-2020 (poniedziałek) włącznie. Będziemy śledzić bacznie sytuacje i na bieżąco informować, co będzie dalej. Już jutro zostanie przesłany wszystkim chłopcom kolejny grafik zajęć zdalnych, który będziemy wykonywać w domach pod czujnym merytorycznym okiem trenerów. Wszyscy w klubie jesteśmy cały czas dostępni i jeżeli są jakieś pytania i wątpliwości to zachęcamy do kontaktu. Chłopcom i rodzicom zalecamy słuchanie komunikatów władz i w czasie przerwy stosowanie się do nich.

Podtrzymujemy też ważność informacji, że zwykłe zajęcia treningowe będą odrabiane kiedy sytuacja się uspokoi. Terminy tych dodatkowych zajęć będą podawane odrębnie.

Wygramy ten najcięższy mecz w historii klubu!

W dniu wczorajszym na falach TOK FM odbyła się rozmowa prowadzona przez Pana redaktora Mateusza Wariankę z Prezesem Zarządu naszego klubu Andrzejem Trzeciakowskim i szefem szkolenia warszawskich trenerów Panem trenerem Arturem Kolatorem. Panowie niestety nie rozmawiali o rozwoju piłki, tematem było – jak przeżyć. Zapraszamy do wysłuchania podkastu.

https://audycje.tokfm.pl/podcast/88048,Jak-koronawirus-wplynie-na-przyszlosc-klubow-pilkarskich-w-Polsce-Co-dalej-ze-szkoleniem?fbclid=IwAR1D9JjW5nVoGlZu3Gj16VFvvE_sBY4zwGZrTcPvXF24jvWQbcxPi1hLrZc

Zgodnie z zapowiedzią wracamy do sprawy związanej z bohaterami, idolami młodych ludzi. Ponieważ w zeszłym tygodniu postawiliśmy pewne pytanie, dzisiaj wszyscy zapewne oczekują odpowiedzi. Nie będzie jej jednak, nie może być wszystko proste i łatwe. Dzisiaj opowiem pewną historię, która zapewne pogmatwa drogę, którą chcę wszystkich poprowadzić. Podczas jednego z naszych wyjazdów na Białoruś w roku 2017 wybraliśmy się na sparingi do Berezy Kartuskiej. Jedno ze spotkań graliśmy z zespołem BATE Borysow. Przed meczem trener tego zespołu opowiedział mi to, co teraz wszyscy usłyszą. Historia dotyczy jednego z najbardziej znanych piłkarzy Białoruskich. Jak się nazywał nie ma tu żadnego znaczenia, wielu i tak się domyśli. Przez wiele lat trenował go jeden trener, od dziecka do wieku seniora. Nasz bohater był na tyle dobrym piłkarzem, że niedługo po tym jak zaistniał w piłce zawodowej, trafił do reprezentacji narodowej. Chwilę potem nadchodzi spektakularny transfer do znanego klubu Europy zachodniej. Wartość miesięczna kontraktu jaką podpisał przekraczała to co zarabiał przez kilka lat na Białorusi. Dla młodego i biednego chłopaka było to wejście do magicznego, bajkowego świata. Mija kilka miesięcy, przychodzi przerwa w treningach, chłopak niezapowiedzianie przyjeżdża do domu. Ledwie się rozpakował poszedł na trening do klubu gdzie zaczynał. Poszedł na zajęcia, które prowadził jego były trener. Wszyscy młodzi piłkarze z wielką radością przywitali swojego starszego kolegę. Zdjęcia, autografy i rozmowy przeciągały się długo, przyszedł czas aby się rozstać. Chłopak pyta się trenera – Jest późno podwiezie mnie trener do domu? Pada odpowiedz – Przykro mi, nie mam samochodu gdyż mnie na niego nie stać, chętnie odprowadzę cię jednak. Panowie wychodzą przed klub, stoi tam przed samym wejściem nowiutka japońska terenówka. Kiedy przechodzą koło niej, zapalają się jej kierunkowskazy i słychać, że otwierają się zamki. Słychać też słowa młodego piłkarza – Jak to trenerze? Widzę, że jednak masz samochód, nie musimy zatem spacerować. W oczach trenera pojawiają się łzy. Wokół słychać oklaski młodych piłkarzy, którzy wtajemniczeni w sprawę czekali na jej finał. Historia ta jednak nie kończy się jeszcze. Klub z którego wyszedł chłopak za każdym razem kiedy przyjeżdżał do domu otrzymywał duże ilości różnego piłkarskiego sprzętu, a wielu młodych zawodników za jego pieniądze jeździło na obozy i inne wyjazdy. Wierzcie mi, takie postępowanie jest bardzo rzadkie, to nie jest zwyczaj. Znam osobiście historię równie sławnych piłkarzy, którzy uważają, że wszystko zawdzięczają sobie. Nie istnieje dla nich nikt kto w drodze na szczyt stał za ich plecami i pchał ich w górę. Kończąc musimy stwierdzić, że nasza dzisiejsza opowieść nie daje jednak jasnej odpowiedzi na pytanie postawione wcześniej. Jest prowokująca gdyż chwali wielką gwiazdę piłki, jednak z podtekstem. Wsłuchajcie się chłopcy w serce naszego bohatera, ono da wam odpowiedz kto dla niego był wzorem do naśladowania, idolem. My spotkamy się zaś w piątek i zakończymy tą opowieść. AT

Szanowni Rodzice, od jutra trenerzy poszczególnych drużyn będą kontaktować się z wami telefonicznie. Zależy nam na wiedzy co się dzieje z chłopcami, jak sobie radzą. Proszę zgłaszać jeżeli w tej materii możemy w jakiś sposób pomóc. W przyszłym tygodniu podamy dalsze informacje jak wygląda sytuacja. Życzymy wszystkim zdrowia i spokoju! Nie damy się!

Właśnie trafił do nas apel szefa trenerów Mazowieckiego Związku Piłki Nożnej Pana Artura Kolatora. Bardzo ważne słowa, w obliczu tego co się teraz dzieje. Pamiętajmy trener Kolator to człowiek, który zna naszą piłkę od podstaw. Każdy trener na Mazowszu jest pod jego opieką i pod jego opieką podnosi swoje kwalifikacje. Dzisiejsze słowa o klubach i o problemach jakie mogą je dotknąć są bardzo ważne tak dla klubów jak i wszystkich rodziców. Brawo Artur! Rodziców wszystkich chłopców na Mazowszu też prosimy o zrozumienie. Bez waszego wsparcia za miesiąc nie będzie po nas NIC!